Weg met Calimero!
”Wie al jaren op dezelfde plek woont, ziet vaak het bijzondere van zijn eigen omgeving niet meer. Je bent het normáál gaan vinden. Vaak zijn het ‘mensen van buiten’ die jou de schoonheid van jouw gebied weer laat inzien.”Aldus staatssecretaris Mona Keijzer, twee weken geleden tijdens de Nationale ToerismeTop in Zeeland. Het idee bestaat dat het vooral Aziatische toeristen zijn die ons land overspoelen, maar op veel plekken vormen juist de eigen inwoners de belangrijkste toeristengroep.
Om een beter idee te krijgen van wat het Land van Cuijk zo bijzonder maakt, zou je het eens door de ogen van een toerist moeten bekijken. Stap eens op de fiets en maak een toeristische trektocht door onze regio. Regelmatig spreek ik dorpsgenoten die nog nooit in het Oorlogsmuseum in Overloon zijn geweest. Die geen idee hebben waarom Grave een historische vestingstad is. Die kasteel Tongelaar in Mill alleen kennen van de mooie plaatjes op Facebook.
Hoe jammer is dat. Immers, hoe beter je jouw omgeving kent, hoe groter de kans dat je ook een trotse ambassadeur van diezelfde omgeving wordt. Neem een voorbeeld aan de vrijwilligers die tijdens beurzen en evenementen ons gebied promoten. Of de ‘groeters’ die tijdens rondleidingen toeristen plekjes laten zien, die in geen enkele folder voorkomen. Of de vele informatiepunten, overwegend ondergebracht bij ondernemers, waar toeristen terecht kunnen als ze willen weten wat er in onze regio te beleven valt.
Niet iedereen hoeft een beursvrijwilliger, een groeter of een gastvrije ondernemer te worden. Het zou al geweldig zijn als je af en toe anderen weet te raken met jouw enthousiaste verhalen over onze regio. Vertel ze over de mooie plekjes, de leuke restaurantjes en de interessante bezienswaardigheden.
Dat helpt niet alleen het toerisme -en daarmee de economie- in onze regio. Het helpt ons ook om af te komen van dat even vastgeroeste als onterechte Calimero-denken. “Zij zijn groot en wij zijn klein...’ Ja, en?
Erik Jansen, toeristisch manager
Regionaal Bureau voor Toerisme Land van Cuijk
Deze column is eerder verschenen in De Stier en in De Bok van 25 oktober 2019
